Παθήσεις που αφορούν το Δέρμα – Υποδόριο

ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

Λιπώματαderm2
Τα λιπώματα αποτελούν τους πιο συχνούς καλοήθεις όγκους που αναπτύσσονται στο ανθρώπινο σώμα. Προέρχονται από το λιπώδη ιστό, ο οποίος βρίσκεται κατανεμημένος σε όλο το σώμα μας. Η συνηθέστερη θέση ανάπτυξης των λιπωμάτων είναι ο λιπώδης ιστός, που βρίσκεται κάτω από το δέρμα μας, γι’ αυτό και τα λιπώματα γίνονται αντιληπτά σαν μικρά εξογκώματα που ψηλαφιούνται κάτω από το δέρμα. Στην ψηλάφηση εμφανίζονται μαλακά , ευκίνητα , καλά περιγεγραμμένα και συνήθως ανώδυνα.Αν και τα λιπώματα μπορούν να εμφανισθούν σε οποιαδήποτε ηλικία, εν τούτοις αυτά παρουσιάζονται συχνότερα σε άτομα μέσης ηλικίας (40-60 ετών). Τα λιπώματα μπορούν να εμφανίζονται είτε μεμονωμένα είτε πολλαπλά, μπορεί να είναι ορατά προβάλλοντας πάνω από το δέρμα ή να είναι αόρατα και να γίνονται αντιληπτά μόνο με τη ψηλάφηση.

Το μέγεθός τους μπορεί να κυμαίνεται από λίγα χιλιοστά μέχρι αρκετά εκατοστά(>6εκ.). Αν και λιπώματα μπορούν να εμφανισθούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός μας υπάρχει λιπώδης ιστός, εν τούτοις αυτά εμφανίζονται συχνότερα στα αντιβράχια, στην οπίσθια επιφάνεια του αυχένα και στον κορμό.

Τα λιπώματα συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα εκτός και αν εντοπίζονται σε σημεία όπου περνούν νεύρα, οπότε μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα όπως μουδιάσματα ή πόνο λόγω πιέσεως, ή αν αποκτήσουν σημαντικό μέγεθος, οπότε μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα από πίεση παρακειμένων οργάνων.

Η διάγνωση των λιπωμάτων είναι σχετικά ευχερής από έμπειρο γιατρό. Τις περισσότερες φορές αρκεί η ψηλάφηση για να τεθεί η διάγνωση. Σπανιότερα, τα λιπώματα δημιουργούν διαγνωστικές δυσκολίες και απαιτούν αφαίρεση και ιστολογική εξέταση για διαφορική διάγνωση τους από άλλους καλοήθης όγκους. Τα λιπώματα μπορεί να παραμένουν στο ίδιο μέγεθος για αρκετά χρόνια, αν και μια μικρή και προοδευτική αύξηση του μεγέθους τους, κατά τη διάρκεια των ετών, αποτελεί τη συχνότερη εξέλιξη. Η συνηθισμένη διάμετρός τους είναι από 1 έως 3 εκ. αλλά σπάνια με το πέρασμα των χρόνων μπορεί να μετατραπούν σε γιγαντιαία λιπώματα από 10 έως 20 εκ.

Αιτιολογία

Η τάση ανάπτυξης των λιπωμάτων δεν είναι απαραίτητα κληρονομική. Μπορεί ακόμα να οφείλεται σε τραυματισμό ή μεταλλάξεις σε γονίδια.

Αντιμετώπιση

Η πλειονότητα των λιπωμάτων δεν απαιτεί καμία θεραπευτική αντιμετώπιση και μπορεί το άτομο να φέρει τα λιπώματά του για πολλά χρόνια ή ακόμη και για όλη του τη ζωή χωρίς κανένα σύμπτωμα και κυρίως χωρίς κανένα κίνδυνο μετατροπής των καλοηθών αυτών όγκων σε κακοήθεις.

Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες τα λιπώματα προκαλούν συμπτώματα όπως πόνο ή μουδιάσματα ή βρίσκονται κοντά σε αρθρώσεις, παρεμποδίζοντας τη λειτουργία τους.

Η συχνότερη όμως αιτία αφαίρεσης των λιπωμάτων είναι αυτή που γίνεται για αισθητικούς λόγους.

 

Σμηγματογόνος κύστη

derm1

Στο δέρμα μας μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους σμηγματογόνες κύστες, οι οποίεςπροκαλούν  διόγκωση στο σημείο που εμφανίζονται. Οι σμηγματογόνες κύστες εντοπίζονται κυρίως όμως στο τριχωτό της κεφαλής, το πρόσωπο, την ράχη και τους λοβούς των αφτιών. Δεν αποκλείεται ωστόσο κάποιες φορές να εμφανιστούν και στα άκρα και τον κορμό του σώματος. Συχνότερα εμφανίζονται σε περιοχές τριχοφυΐας και στην ψηλάφηση είναι μαλακές , με κυκλοτερές σχήμα , ευκίνητες και ποικίλουν στο μέγεθος.Οι κύστες αυτές προέρχονται από τους αδένες που παράγουν σμήγμα, το οποίο από ένα μικρό πόρο, εκβάλλει στο δέρμα συμβάλλοντας στην λίπανσή του  . Όταν όμως αυτός αποφραχθεί, το σμήγμα, που παράγεται συνεχώς, μαζεύεται μέσα στον αδένα με αποτέλεσμα αυτός να αρχίσει να διογκώνεται . Το περιεχόμενο της κύστης είναι λοιπόν το σμήγμα , το οποίο περιβάλλεται από το τοίχωμά της. Το σμήγμα αποτελεί άριστο υπόστρωμα ανάπτυξης των μικροβίων.  Η επιμόλυνση της σμηγματογόνου κύστης οδηγεί στην δημιουργία αποστήματος με συνέπεια  πόνο, ερυθρότητα , φλεγμονή , οίδημα και συλλογή πύου.Η αντιμετώπιση της σμηγματογόνου κύστης χωρίς επιμόλυνση γίνετε σε πρώτο χρόνο με την χειρουργική εξαίρεσή της μαζί με το κυστικό τοίχωμα.Η  σμηγματογόνος κύστης με επιμόλυνση και απόστημα αντιμετωπίζεται σε δύο χρόνους . Αρχικά γίνετε χειρουργική διάνοιξη για να παροχετευτεί το πύον και να εκτονωθεί η φλεγμονή . Σε διάστημα  >6-8 εβδομάδων μπορεί να αφαιρεθεί η κύστη μετά τοιχώματά της και να γίνει σύγκλειση του τραύματος με ραφές.

ΣΠΙΛΟΙ

Οι σπίλοι (κοινώς ελιές) είναι καλοήθεις αθροίσεις κυττάρων δερματικής προέλευσης με ποικίλα χαρακτηριστικά. Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν ως σπίλους τους προερχόμενους από μελανοκύτταρα (μελανοκυτταρικοί σπίλοι) εντούτοις υπάρχουν και πολλές άλλες κατηγορίες

Οι μελανοκυτταρικοί σπίλοι διακρίνονται στους συγγενείς και τους επίκτητους.

Οι συγγενείς υπάρχουν από τη γέννηση ή εμφανίζονται λίγο μετά και διακρίνονται σε μικρούς, μεσαίους και μεγάλους (με διάμετρο πάνω από 20 εκατοστά) Οι τελευταίοι είναι σχετικά επικίνδυνοι καθώς υπάρχει μέτρια πιθανότητα για ανάπτυξη μελανώματος πάνω τους.

Οι επίκτητοι σπίλοι εμφανίζονται προοδευτικά κατά τη διάρκεια της ζωής, με αυξημένη συχνότητα μετά την εφηβεία, φθάνουν στο μέγιστο του αριθμού τους περίπου στην ηλικία των 40 ετών και στη συνέχεια αρχίζουν να φθίνουν, οπότε στην ηλικία των 70-80 οι γνήσιοι μελανοκυτταρικοί σπίλοι είναι ελάχιστοι.

Οι σπίλοι πέρα από το αισθητικό θέμα που μπορεί να προκαλούν λόγω εντόπισης και μεγέθους έχουν μεγάλη σημασία λόγω της συσχέτισής τους με το μελάνωμα,  έναν από τους πιο επικίνδυνους καρκίνους του σώματος. Το μελάνωμα αν διαγνωστεί έγκαιρα και αφαιρεθεί άμεσα ουσιαστικά θεραπεύεται, αν όμως καθυστερήσει και προχωρήσει σε βάθος ή δώσει μεταστάσεις έχει κακή εξέλιξη καθώς οι υπάρχουσες θεραπείες δεν μπορούν να το εμποδίσουν αποτελεσματικά

Το μελάνωμα μπορεί να αναπτυχθεί πάνω σε έναν προϋπάρχοντα σπίλο ή να αρχίσει στο φυσιολογικό δέρμα. Σε κάθε περίπτωση στα αρχικά τουλάχιστον στάδια μπορεί να μοιάζει σαν κοινός σπίλος οπότε έχει σημασία να μπορούμε να αναγνωρίζουμε κάποια στοιχεία που θα πρέπει να μας κινητοποιήσουν.

Ο  διεθνώς αναγνωρισμένος μνημονικός κανόνας ABCDE  βοηθά στον έλεγχο.

 

  • Α (asymmetry) ΑΣΥΜΜΕΤΡΙΑ του σπίλου ,δηλαδή αν χωρίσουμε το σπίλο σε κάθετο και οριζόντιο άξονα (γραμμή) το δεξί με το αριστερό και το πάνω με το κάτω τμήμα να μην είναι παρόμοια μεταξύ τους
  • Β (border) Το ΟΡΙΟ στην περιφέρεια του σπίλου αν έχει προεκβολές σαν δάκτυλα ή δαντελωτή όψη θα πρέπει να μας οδηγήσει για περαιτέρω έλεγχο
  • C (color) To ΧΡΩΜΑ του σπίλου αν δεν είναι ομοιόμορφο και έχει μεγάλη ποικιλία (πχ ένας ή περισσότεροι συνδυασμοί από μαύρα, καφέ, γκρι, μπλε, κόκκινα και λευκά στοιχεία)
  • D (diameter) Η ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ της ελιάς, αν είναι πάνω από 5-6 χιλιοστά επίσης θεωρείται σημείο για διερεύνηση
  • Ε (evolution) Η ΕΞΕΛΙΞΗ των ABCD δηλαδή η αλλαγή τους σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα (συνήθως από μήνες μέχρι έτος) είναι το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ στοιχείο και πρέπει να απευθυνθούμε σύντομα στο δερματολόγο

Αν επίσης δούμε μια καινούργια βλάβη να εμφανίζεται, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερη ηλικία (μετά τα 40) και είναι διαφορετική από τις ελιές που ήδη έχουμε. Φυσικά η εμφάνιση του μελανώματος δεν εξαιρεί και μικρότερες ηλικίες.

Σημαντικά στοιχεία  είναι αν μια ελιά αρχίσει να αιμορραγεί χωρίς να την τραυματίσουμε ή βγάζει υγρό, αν μας ξύνει ή χάνει τις τρίχες που είχε πάντα πάνω της και γενικότερα αν αλλάζει χαρακτηριστικά σε σχέση με το παρελθον.

Ο δερματολόγος, αφού εξετάσει κλινικά τις ελιές θα επικεντρωθεί σε όσες από το ιστορικό και την εμφάνιση θεωρεί ύποπτες και θα προχωρήσει σε εξέταση με ειδικό φακό, το δερματοσκόπιο. Αν οι ύποπτες βλάβες είναι πολλαπλές θα παραπέμψει τον ασθενή σε εξειδικευμένα κέντρα για να τις φωτογραφήσουν (ψηφιακή χαρτογράφηση) και να μπει σε ένα πρόγραμμα περιοδικού ελέγχου (ανά 6-12 μήνες). Αν η ύποπτη βλάβη είναι μια, πρέπει να αφαιρεθεί και να σταλεί για βιοψία, εξέταση που συνήθως θέτει τη διάγνωση.

ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

Καρκίνοι δέρματος και προκαρκινοματώδεις καταστάσειςτου δέρματος

Υπολογίζεται ότι 4 στους 5 ανθρώπους με ανοιχτό χρώμα δέρματος που ζουν σε περιοχέςμε υψηλή ηλιοφάνεια θα αναπτύξουν τουλάχιστον έναν δερματικό καρκίνο κατά τη διάρκειατης ζωής τους.Δερματικός καρκίνος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, με υψηλότερη συχνότητα την 20ετία μεταξύ των 40 και 60 ετών.  Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια αύξηση κρουσμάτων δερματικού καρκίνου σε νεώτερα άτομα, συμπεριλαμβανομένων των εφήβων.  Έτσι, οποιοδήποτε μη συνηθισμένο ογκίδιο αναπτύσσεται στο δέρμα και επιμένει για περισσότερο από 3 μήνες, θα πρέπει να θεωρείται δερματικός καρκίνος μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο.Υπάρχουν δύο σημαντικοί παράγοντες στην ανάπτυξη δερματικού καρκίνου:

            –ο τύπος του δέρματος

              η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία

Ο τύπος του δέρματος είναι κληρονομικός και ο πιο ευαίσθητος τύπος είναι όταν το δέρμα του ατόμου είναι πολύ λευκό, κοκκινίζει εύκολα, παθαίνει ηλιακά εγκαύματα με μικρή έκθεση σε ηλιακή ακτινοβολία και εμφανίζει πολλαπλούς σπίλους. Η καλύτερη προφύλαξη γιʼ αυτά τα άτομα είναι η αποφυγή έκθεσης στον ήλιο ιδιαίτερα τα πρώτα 20 χρόνια της ζωής τους και η χρήση κατάλληλων ενδυμάτων και προστατευτικών αντηλιακών κρεμών.

Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (BCC)

Είναι ο πιο συχνός καρκίνος του δέρματος και έχει άμεση σχέση με την έκθεση στον ήλιο.Εντοπίζεται κυρίως στο πρόσωπο και πιο συχνά στους άνδρες. Δεν κάνει μεταστάσεις αλλά, λόγω της διαβρωτικής του τάσεως, επεκτείνεται τοπικώς και μπορεί να καταστρέψει σημαντικό μέρος του προσώπου, αν η αφαίρεση του καθυστερήσει .

Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (SCC) 

Είναι ο δεύτερος σε συχνότητα καρκίνος του δέρματος και έχει και αυτός σχέση με την ηλιακήακτινοβολία. Φυσικά, εντοπίζεται και αυτό κυρίως στα αυτιά, στο κάτω χείλος, στην πλάτη και στα χέρια, σε σημεία που εκτίθενται περισσότερο. Εάν παραμεληθεί, έχει την τάση να κάνη μεταστάσεις και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι επείγουσα η αντιμετώπισή του.

Μελάνωμα   derm3

 Το μελάνωμα είναι η πιο επικίνδυνη μορφή καρκίνου του δέρματος. Σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να προκαλέσει βαριά νόσο, ακόμη και θάνατο. Ευτυχώς, το μελάνωμα σπάνια χτυπά χωρίς προειδοποίηση. Υπάρχουν σχεδόν πάντα σημάδια κινδύνου . Ο  διεθνώς αναγνωρισμένος μνημονικός κανόνας ABCDE  βοηθά στον έλεγχο.

 

  • Α (asymmetry) ΑΣΥΜΜΕΤΡΙΑ του σπίλου ,δηλαδή αν χωρίσουμε το σπίλο σε κάθετο και οριζόντιο άξονα (γραμμή) το δεξί με το αριστερό και το πάνω με το κάτω τμήμα να μην είναι παρόμοια μεταξύ τους
  • Β (border) Το ΟΡΙΟ στην περιφέρεια του σπίλου αν έχει προεκβολές σαν δάκτυλα ή δαντελωτή όψη θα πρέπει να μας οδηγήσει για περαιτέρω έλεγχο
  • C (color) To ΧΡΩΜΑ του σπίλου αν δεν είναι ομοιόμορφο και έχει μεγάλη ποικιλία (πχ ένας ή περισσότεροι συνδυασμοί από μαύρα, καφέ, γκρι, μπλε, κόκκινα και λευκά στοιχεία)
  • D (diameter) Η ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ της ελιάς, αν είναι πάνω από 5-6 χιλιοστά επίσης θεωρείται σημείο για διερεύνηση
  • Ε (evolution) Η ΕΞΕΛΙΞΗ των ABCD δηλαδή η αλλαγή τους σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα (συνήθως από μήνες μέχρι έτος) είναι το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ στοιχείο και πρέπει να απευθυνθούμε σύντομα στο δερματολόγο

Αν επίσης δούμε μια καινούργια βλάβη να εμφανίζεται, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερη ηλικία (μετά τα 40) και είναι διαφορετική από τις ελιές που ήδη έχουμε. Φυσικά η εμφάνιση του μελανώματος δεν εξαιρεί και μικρότερες ηλικίες.

Σημαντικά στοιχεία  είναι αν μια ελιά αρχίσει να αιμορραγεί χωρίς να την τραυματίσουμε ή βγάζει υγρό, αν μας ξύνει ή χάνει τις τρίχες που είχε πάντα πάνω της και γενικότερα αν αλλάζει χαρακτηριστικά σε σχέση με το παρελθον.

 

Σπίλοι (ελιές), καφέ κηλίδες και όζοι του δέρματος είναι συχνά αθώες βλάβες -συχνά αλλά όχι πάντοτε. Αυτός που έχει περισσότερες από 100 σπίλους διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος. Τα πρώτα σημάδια μπορεί να εμφανιστούν σε μία ή περισσότερες από αυτούς τους σπίλους.

Το κακόηθες μελάνωμα είναι δυνατόν να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, συχνότερα όμως παρουσιάζεται στο πρόσωπο και στα κάτω άκρα. Η κακοήθης εξαλλαγή των ελιών (μελαγχρωματικών σπίλων) πιστεύεται ότι οφείλεται κυρίως σε χρόνιους ερεθισμούς (τριβή, ξύρισμα, χτυπήματα, εκδορές), καθώς επίσης στην ηλιακή ακτινοβολία και στην κληρονομικότητα. Είναι γενικά από τους πλέον κακοήθεις καρκίνους του σώματος, γιατί μπορεί πολύ εύκολα και πρώιμα να δώσει τοπικές και μακρινές μεταστάσεις. Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι ο κύριος τρόπος θεραπείας του μελανώματος. Χειρουργικά αφαιρείται  το σύνολο της βλάβης εξασφαλίζοντας υγιή όρια του περιβάλλοντος δέρματος. Η τομή συγκλείεται και το παρασκεύασμα αποστέλλεται στο εργαστήριο, προκειμένου να πιστοποιηθεί ότι όλα τα καρκινικά κύτταρα έχουν αφαιρεθεί. Ο φρουρός λεμφαδένας και ο λεμφαδενικός  καθαρισμός αποτελούν σημαντικά και αναπόσπαστα εργαλεία στην σταδιοποίηση  αλλά και θεραπεία της νόσου κατά περίπτωση   .

 

ΚΥΣΤΗ ΚΟΚΚΥΓΟΣ

 

Η κύστη κόκκυγα ή  τριχοφωλεακό συρίγγιο  είναι μία πάθηση που αφορά σε μεγάλο ποσοστό του εφηβικού, νεανικού πληθυσμού. Για πρώτη φορά περιγράφηκε το 1880 από τον Hodges . Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα μεταξύ 15-30 ετών. Η πάθηση της κύστης κόκκυγα έγινε επίσης γνωστή και ως “νόσος Jeep” διότι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1941-1945) πολλοί Αμερικανοί στρατιώτες (περί τους 80.000) υπέφεραν από την νόσο αυτή διότι είτε οδηγούσαν επί ώρες στους ανώμαλους κατεστραμμένους από τον πόλεμο δρόμους τα στρατιωτικά εκείνα οχήματα τζιπ, φορτηγά και βυτία καυσίμων είτε καθόντουσαν σε αυτά για παρατεταμένες χρονικές περιόδους με αποτέλεσμα να υποβληθούν σε επεμβατικές (χειρουργικές) θεραπείες κύστης κόκκυγα σε στρατιωτικά νοσοκομεία των Η.Π.Α..

6-1

Η συχνότητα εμφάνισης της κύστης κόκκυγα είναι περίπου 0,7%.Οι άνδρες επηρεάζονται 2,2 με 4 φορές συχνότερα από τις γυναίκες. Η έναρξη της νόσου είναι νωρίτερα στις γυναίκες, η οποία μπορεί να οφείλεται στην έναρξη της εφηβείας στις γυναίκες γρηγορότερα.

Η αιτία της κύστης κόκκυγα δεν είναι ακόμα απόλυτα επιβεβαιωμένα.

Σαν κύριες αιτίες περιγράφονται οι ορμονικές διαταραχές ,η τριχοφυΐα , δερματικές φλεγμονές της περιοχής , η καθιστική απασχόληση , η παχυσαρκία και η πλημμελής σωματική υγιεινή.

 

Unknown-59

Πώς εκδηλώνετε η πάθηση

 

Η παλιά θεωρία ότι η αιτία της κύστης κόκκυγα ήταν οι τρίχες στην κοκκυγική περιοχή έχει  αλλάξει. Η μηχανική τριβή, το παρατεταμένο κάθισμα και άλλοι παράγοντες μαζί με τις ορμόνες, έχουν σαν αποτέλεσμα την διαστολή και ρήξη των διευρυμένων θυλακίων, την φλεγμονή και την δημιουργία της κύστης κόκκυγα.

Έντονα ενοχλήματα εμφανίζονται συνήθως όταν μολυνθεί :

Στην οξεία φάση η κύστη επιμολύνεται και μετατρέπεται σε απόστημα (συλλογή από πύον)  με συνέπεια πόνο , ερυθρότητα , οίδημα και άλγος.

 

Στην χρόνια φράση, το απόστημα μετατρέπεται σε συρίγγιο (ένα τούνελ  που ξεκινά από την κύστη και τελειώνει σε μια μικρή τρύπα στο δέρμα πάνω η κοντά στην κύστη).

Όσο είναι ανοιχτό το συρίγγιο, η κύστη αδειάζει και ο ασθενής νιώθει ελάχιστα ενοχλήματα (φαγούρα και λερώνεται από το πύον που βγαίνει από την κύστη μέσω συριγγίου).

Αν φράξει το συρίγγιο, τότε το πύον μαζεύεται στην κύστη και μετατρέπεται ξανά σε απόστημα.

 

Πώς αντιμετωπίζεται η πάθηση

Η θεραπευτική προσέγγιση της νόσου επιτυγχάνεται με βάση την κλινική εκδήλωσή της. Ασφαλώς οριστική θεραπεία επιτυγχάνεται μόνο χειρουργικά.

 

  • Απλή παρουσία ψηλαφητού ογκιδίου με ή χωρίς συρίγγιο. Θεωρείται ιδανική η στιγμή για χειρουργική εξαίρεση. Εάν αφεθεί αθεράπευτη μπορεί να μεταπέσει στην επόμενη μορφή.
  • Παρουσία αποστήματος με γενικά σημεία και συμπτώματα πόνου, οιδήματος και ερυθρότητας. Στην περίπτωση αυτή προτείνεται σε πρώτη φάση η χειρουργική διάνοιξη και παροχέτευση του αποστήματος κι ακολούθως η εκτομή της βλάβης σε δεύτερο χρόνο μετά την υποχώρηση των οξέων φαινομένων.

 

Unknown-60

 

Στην οξεία φάση (απόστημα) απαιτείται άμεση χειρουργική διάνοιξη , παροχέτευση και χειρουργικός καθαρισμός.

Στην χρόνια φάση γίνετε η  αφαίρεση της κύστης κόκκυγος  και των συριγγίων και το χειρουργικό τραύμα μπορεί :

 

1. Να μείνει ανοιχτό (ανοιχτή μέθοδο) και η επούλωση να γίνει κατά δεύτερο σκοπό.
2. Να κλειστεί με ράμματα από τον χειρουργό (κλειστή μέθοδο) και η επούλωση να γίνει κατά πρώτο σκοπό.
3.Να πραγματοποιηθεί η ημίκλειστη μέθοδος όπου με ράμματα συμπλησιάζεται   το δέρμα με τους υποκείμενους ιστούς  ώστε να μικραίνει η τραυματική επιφάνεια και  να εκμεταλλευτούμε τα θετικά τόσο της κλειστής όσο και της ανοιχτής μεθόδου.

 

ΕΙΣΦΡΥΣΗ ΟΝΥΧΟΣ

Ορισμός

Είσφρυση όνυχος συμβαίνει όταν το άκρο του νυχιού αυξάνει κάτω και μέσα στο δέρμα του δακτύλου. Μπορεί να υπάρχει πόνος, ερυθρότητα και οίδημα γύρω από το νύχι και να οδήγηση στη δημιουργία αποστήματος .

Αίτια

Η είσφρυση όνυχος μπορεί να προκύψει από αρκετά πράγματα αλλά τα παπούτσια που δεν εφαρμόζουν καλά και τα νύχια που δεν κόβονται κατάλληλα αποτελούν τις κυριότερες αιτίες. Το δέρμα γύρω από την περιφέρεια ενός νυχιού μπορεί να γίνει ερυθρό και να μολυνθεί. Το μεγάλο δάκτυλο επηρεάζεται συνήθως, αλλά οποιοδήποτε δάκτυλο μπορεί να εισφρύσει.

Είσφρυση όνυχος μπορεί να συμβεί όταν εφαρμόζεται επιπλέον πίεση στο δάκτυλο. Συνήθως η πίεση οφείλεται σε παπούτσια που είναι πολύ σφιχτά ή πολύ χαλαρά. Εάν περπατάτε συχνά ή συμμετέχετε σε αθλήματα, ένα παπούτσι που είναι λίγο σφιχτό μπορεί να προκαλέσει αυτό το πρόβλημα. Κάποιες δυσμορφίες του ποδιού ή των δακτύλων μπορεί να θέσει επιπλέον πίεση στα δάκτυλα.

Τα νύχια που δεν κόβονται κατάλληλα μπορούν επίσης να προκαλέσουν είσφρυση όνυχα.

  • Όταν τα νύχια κόβονται πολύ κοντά ή τα άκρα κόβονται κυκλικά και όχι ίσια, το νύχι μπορεί να στραφεί προς τα κάτω και να μεγαλώσει μέσα στο δέρμα.
  • Το να πειράζεται ή να τραβάτε τις γωνίες των νυχιών μπορεί επίσης να προκαλέσει είσφρυση όνυχα.

Κάποια άτομα γεννιούνται με νύχια που είναι καμπύλα και τείνουν να μεγαλώνουν προς τα κάτω. Άλλοι έχουν νύχια που είναι πολύ μεγάλα για τα δάκτυλά τους. Χτύπημα των δακτύλων ή άλλοι τραυματισμοί μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε είσφρυση όνυχα.

Αντιμετώπιση

Σε  διαβήτη, νευρική βλάβη στο πόδι, φτωχή κυκλοφορία αίματος στο πόδι, ή σε μια λοίμωξη γύρω από το νύχι η αντιμετώπιση πρέπει να είναι άμεση.

Για να αντιμετωπίστε την είσφρυση όνυχα στο σπίτι:

  • Μουσκέψτε το πόδι σε ζεστό νερό, 3 με 4 φορές την ημέρα εάν είναι δυνατό. Διαφορετικά, διατηρήστε το δάκτυλο στεγνό.
  • Μαλάξτε ελαφρά το φλεγμαίνων δέρμα.
  • Τοποθετήστε ένα μικρό κομμάτι βαμβάκι ή λίγο οδοντιατρικό νήμα κάτω από το νύχι. Βρέξτε το βαμβάκι με νερό ή αντισηπτικό.

Μπορείτε να κόψετε το νύχι μία φορά, εάν απαιτείται. Όταν κόβεται τα νύχια σας:

  • Μουσκέψτε για λίγο τα πόδια σε ζεστό νερό για να μαλακώσετε τα νύχια.
  • Χρησιμοποιήστε έναν καθαρό, κοφτερό νυχοκόπτη.
  • Κόψτε τα νύχια ίσια στην κορυφή. Μην κόβετε ή στρογγυλεύεται τις γωνίες και μην κόβετε τα νύχια πολύ κοντά. Μην προσπαθήσετε να κόψετε το τμήμα που έχει εισφρύσει, μόνοι σας. Αυτό απλά θα επιδεινώσει το πρόβλημα.

Εάν η είσφρυση δεν επουλώνεται ή συνεχίζει να επανέρχεται, μπορεί να αφαιρεθεί  μέρος του νυχιού.

  • Πρώτα γίνεται μια αναισθητική ένεση στο δάκτυλο.
  • Χρησιμοποιώντας ένα ψαλίδι, ο γιατρός θα κόψει στη συνέχεια κατά μήκος του άκρου του νυχιού, εκεί όπου το δέρμα αναπτύσσεται πάνω από το νύχι. Αυτό το τμήμα του νυχιού αφαιρείται. Αυτό καλείται μερική ονυχεκτομή.

Σε πολλαπλές υποτροπές ή παραμορφώσεις έχει ένδειξη η ολική ονυχεκτομή. Σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεται χειρουργική τομή για να καταστραφεί ή αφαιρεθεί η  περιοχή από όπου μπορεί να αναπτυχθεί ένα νέο νύχι.

.

Πρόγνωση

Η φαρμακευτική αντιμετώπιση γενικά θα ελέγξει τη λοίμωξη και θα ανακουφίσει από τον πόνο. Ωστόσο, η πάθηση είναι πιθανό να επιστρέψει εάν δεν ληφθούν χειρουργικά  μέτρα για την αποτροπή της καθώς το κύριο αίτιο είναι μηχανικό. Η καλή φροντίδα του ποδιού είναι σημαντική στην πρόληψη της υποτροπής.

Η πάθηση μπορεί να καταστεί σοβαρή σε άτομα με διαβήτη, φτωχή κυκλοφορία και νευρικά προβλήματα (περιφερικές νευροπάθειες).

Πιθανές Επιπλοκές

Σε σοβαρές περιπτώσεις, η λοίμωξη μπορεί να επεκταθεί στο δάκτυλο, και να φτάσει μέχρι το οστό(οστεομυελίτιδα).

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedinmailby feather

Facebook

Get the Facebook Likebox Slider Pro for WordPress